Bardzo wiele książek należy przeczytać po to, aby sobie uświadomić, jak mało się wie. – Nikołaj Gogol
Recenzowana dziś książka przenosi nas w daleką przyszłość. Nie, nie dzieje się w innej galaktyce i innym czasie. Na innej planecie (a w zasadzie – planetach i wszystkim, co je otacza) – i owszem. Mowa bowiem o pierwszej części cyklu „Honor Harrington” autorstwa Dawida Webera1 noszącej tytuł „Placówka Basilisk”. Czytaj dalej „4. Placówka Basilisk”
W dzisiejszej recenzji chciałbym opowiedzieć o książce autora uznawanego za jednego z najważniejszych pisarzy fantastyki – Philipa K. Dicka1. Okres jego twórczości przypada głównie na lata pięćdziesiąte i sześćdziesiąte dwudziestego wieku – choć ostatnią książkę („Transmigracja Timothy’ego Archera”) napisał w roku 1981, na krótko przed śmiercią. Jego dorobek to kilkadziesiąt powieści i opowiadań. Najbardziej znane to między innymi „Człowiek z Wysokiego Zamku”, „Ubik” oraz „Czy androidy śnią o elektrycznych owcach?”. Na podstawie tej ostatniej powstał – uznawany obecnie za kultowy – film „Blade Runner”. Ja chciałbym jednak pochylić się nad nieco mniej znanym dziełem – książce „Klany Księżyca Alfy”. Traktuje ona o wyprawie badawczej na jeden z księżyców Alfy, na którym kiedyś znajdował się Terrański szpital psychiatryczny. Jak to często się u Dicka zdarza, cała historia jest tylko pretekstem do rozważań o naturze człowieczeństwa. A w tym przypadku – pytaniem, czym mierzyć normy ludzkiego zachowania i w którym momencie zaczyna się (i kończy) – szaleństwo…
Czytaj dalej „3. Klany Księżyca Alfy”
W dzisiejszym wpisie chciałbym opowiedzieć Wam o książce „Mój Księżycowy Pech” Jerzego Broszkiewicza. Jest to dość leciwa już powieść fantastycznonaukowa, wydana po raz pierwszy w roku 1970 przez wydawnictwo „Nasza Księgarnia” w serii „Klub Siedmiu Przygód”.
Warto na początek wspomnieć, kim był Jerzy Broszkiewicz1, autor dziś nieco zapomniany – a moim zdaniem bardzo niesłusznie. Urodził się szóstego czerwca roku 1922 we Lwowie, a zmarł w Krakowie czwartego października 1993. Był polskim prozaikiem, dramatopisarzem, eseistą i publicystą. Napisał około dwudziestu powieści, głównie dla dzieci i młodzieży – w tym kilka fantastycznonaukowych, w których bohaterami byli zazwyczaj nastolatkowie. Warto wśród nich wymienić książki „Ci z Dziesiątego Tysiąca”, „Oko Centaura” i właśnie „Mój Księżycowy Pech”.
Czytaj dalej „2. Mój Księżycowy Pech”
Zgodnie z zapowiedziami, pierwsza recenzja traktować będzie o książce „Pozwolenie na Przywóz Lwa”, obecnie szerzej znanej pod tytułem „Pierwsza Przygoda Pana Samochodzika”, autorstwa Zbigniewa Nienackiego. Pozycja to dość leciwa, bowiem wydana po raz pierwszy w roku 19611. Niedawno ukazało się wznowienie w ramach serii „Klub Książki Przygodowej” wydawnictwa „Edipresse”. O samym wydaniu wspomnę jeszcze później. Na razie dość powiedzieć, że to dość typowy paperback średniej jakości.
Tytułowy bohater, dziennikarz jednej z warszawskich redakcji, znajduje kartkę ze starej książki. Według niej, w siedemnastym wieku, cesarstwo Chińskie wysłało do miejscowości Ałbazin list z żądaniem poddania się, napisany w językach mandżurskim, mongolskim i – polskim. Zaciekawiony, gdzie właściwie leży Ałbazin i czemu Chińczycy pisali po polsku do jego obrońców, rozpoczyna poszukiwania. Prowadzą go one w różne zakątki Polski, a nawet – świata…
Czytaj dalej „1. Pierwsza Przygoda Pana Samochodzika”